Geschiedenis

De naam het Rooie Paerd is ontleend aan een lichtopstand welke in de jaren 20, van de vorige eeuw, op de havendam van de haven van Noordschans was geplaatst. Via deze haveningang was Klundert vroeger bereikbaar voor vaartuigen. Deze lichtopstand bestond uit een vakwerk vuurtoren met daarachter een grote tank voor de opslag van gasolie en zijn contouren zagen eruit als een groot paard.

De toren en de gasolietank daarachter was in de rode menie gezet, om hem tegen het roesten te beschermen. Door deze kleur en door zijn silhouet kreeg deze lichtopstand van de scheepvaart en de lokale bevolking al snel de bijnaam “Het Rooie Paerd”.

Deze lichtopstand een zogenaamd sectorlicht stond daar als baken voor de scheepvaart in een bocht van het Hollandsch Diep. Door de rode sectoren werd de ondiepte in deze bocht voor de scheepvaart gemarkeerd en werd voorkomen dat schepen op ondiep water aan de grond konden lopen. De groene sector zou dan de goede aanlooproute naar de haveningang van Noordschans hebben aangegeven. Zo zal het menig schip van standen hebben behouden of de veilige haven van Noordschans hebben binnengeloodst en menig opvarende van verdrinking hebben behoedt.

Zo hebben wij als vereniging deze naam Het Rooie Paerd aangenomen. Na de opening van zwembad de Niervaert te Klundert ontstond het idee tot het oprichten van een Reddingsbrigade (zie hiervoor het verhaal van de heer Vermeij hieronder). Oorspronkelijk op 16 februari 1976 opgericht als Reddingsbrigade “t Rooie Paerd” hadden de oprichters een naam nodig die als lichtend voorbeeld kon dienen. Net als de lichtopstand een baken is voor de scheepvaart zou deze Reddingsbrigade een boei moeten zijn voor drenkelingen en als geheel een voortrekkersrol moeten krijgen in het Zwemmend en Varend Redden voor de toenmalige gemeente Klundert. Dat dat niet zonder enige emotie was mag voor een iedere duidelijk zijn, Klundert had ten slotte ook in 1953 bij de watersnood onder water gestaan.

Dat de oprichters een zo vooruitziende blik hadden in die tijd was niet te verwachten. De vereniging is inmiddels uitgegroeid tot een Sportvereniging met vele afdelingen. En niet alleen de Reddingsbrigade maar ook de Zwemvereniging, de Mindervalidevereniging en de Duikvereniging vervullen niet alleen een plaatselijke maar zelfs een regionale functie.

Het sectorlicht zou in de strenge winter van 1941 op 1942 door het kruiend ijs van de havendam zijn gevaagd en is niet meer opnieuw opgebouwd. Het sectorlicht kreeg uiteindelijk en pas na de oorlog een moderne vervanger en deze heeft jarenlang als ons oude logo dienstgedaan. Dit oude logo is ooit nog getekend door onze oud penningmeester Piet Vroegop. Ons nieuwe huidige logo, met de computer ontworpen door de huidige voorzitter Reddingsbrigade, Christian Langeweg, is meer gebaseerd op het oude sectorlicht van de oorspronkelijke lichtopstand Het Rooie Paerd. Tot zover uit de overlevering opgetekend, Hans Hardy.

Mensen van het eerste uur:

De Klundertse Reddingsbrigade en Zwemvereniging Het Rooie Paerd. U zult zich misschien afvragen hoe komt de K.R.B. & Z.V. aan de naam Het Rooie Paerd? Om dit uit te leggen neem ik u mee terug naar het ontstaan van onze vereniging in november 1975. Negen zwemliefhebbers trokken naar het zwembad Nieuw Niervaert, en onder leiding van dhr. Keldermans (instructeur van de Oud-Gastelse Reddingbrigade) kregen zij hun eerste les in het zwemmend redden. Opleiding voor brevet 5, met de bedoeling dit brevet in februari 1976 te halen en dan gelijktijdig de Reddingsbrigade officieel op te richten. Op 16 februari 1976 was het dan zo ver: Alle negen kandidaten slaagden voor het brevet dat afgenomen werd door de heren H.R. van der Laak (secr. district zuid) en A. van de Leeuw (examinator district zuid). Ondertussen hadden nog enkele mensen zich gemeld, die bij de oprichting van de brigade lid wilden worden, zodat we met elf leden en drie bondsleden de oprichting van de brigade akkoord verklaarden. De eerste leden waren: Mw. W. Moonen, C. van Roesel – Witjes, C. van Westenbrugge, E. Jongmans – Den Reijer, Dhr. C.G. Knook, W. Vermey, A. Vroegop, J. Vermey, A. Tolenaars, A. Bakx en A. van Dam. De Bondsleden waren: Dhr. H.R. van der Laak, A. van de Leeuw en L. Keldermans. Vanaf dat moment werd er één keer per week getraind in het zwembad en veel vergaderd over het wat en hoe van de brigade. En ook moest er een geschikte naam gevonden worden. Er werden verschillende suggesties gedaan, waaronder de naam ”Het Rooie Paerd“.

Een naam die al gauw de voorkeur kreeg, en u zult wel denken waarom?

Alle Klundertse mensen en toch zeker de ouderen onder ons kennen de betekenis van Het Rooie Paerd wel. Een baken in het Hollands Diep dat vroeger het scheepvaartverkeer de haven van Noordschans (Klundert) binnenloodste. Met een ijsgang in de strenge winter van 1941 is het vergaan. Een veiligheidsbaken in het Hollands Diep en een begrip in de volksmond van alle inwoners van Klundert. Dit is in het kort het ontstaan van de vereniging en de geschiedenis achter de naam.
Dhr. WimVermey.
(oud voorzitter t.c.)

Hoe ging het verder?

Na de oprichting van de Reddingsbrigade bleef de vereniging zich verder ontwikkelen. Na een aantal jaren werd binnen de vereniging ook het zwemmen en met name het wedstrijdzwemmen steeds belangrijker. Op 14 april 1980 werd door de toenmalige voorzitter van de Klundertse Reddingsbrigade Het Rooie Paerd, Dhr C.G. Knook, uitvoering gegeven aan het besluit van de algemene vergadering van 04 februari 1980 om naast aansluiting bij de Koninklijk Nederlandse Bond tot het Redden van Drenkelingen tevens aansluiting te zoeken bij de Koninklijke Nederlandse Zwem Bond en voortaan verder te gaan als Klundertse Reddingsbrigade en Zwemvereniging Het Rooie Paerd.

Deze verwevenheid van reddingsbrigade en zwemvereniging kwam onder meer tot uiting in de onderlinge wedstrijden en het schoonzwemmen waar met name Petra Verhoeff en Aad Tetterroo de drijfveren vormden. Door de jaren heen maakten de verworven rechten van een gecombineerde KNBRD en KNZB vereniging een aardige financiële strop voor de vereniging. De kosten voor de afdracht waren niet meer op te brengen en daarnaast werden ook de activiteiten van KNZB steeds verder afgebouwd. Echter de opleidingen van de KNZB voor wat betreft de zwemleiders werden nog wel met regelmaat bezocht. Na lang zoeken en een bijna eindeloze reeks vergaderingen werd de knoop doorgehakt. De vereniging zou nogmaals worden gereorganiseerd en omgedoopt en wel in de Sportvereniging Het Rooie Paerd dit gebeurde op 30 augustus 1995. Hier werd ‘t ook vervangen door het. Per die datum werden ook het lidmaatschap van de KNBRD en KNZB opgezegd. De moordende afdracht was voorbij en aan de opbouw van een nieuwe structuur kon worden begonnen. Dit resulteerde gelijktijdig met het opzetten van de nieuwe sportvereniging in de oprichting van drie afdelingen namelijk een afdeling reddingsbrigade een afdeling zwemvereniging en een afdeling vrijetijdsvereniging. In de vrijetijdsvereniging zijn alle mensen verenigd die geen lid willen zijn van een overkoepelende organisatie zoals de KNBRD of KNZB. In deze vereniging worden ook de leden ondergebracht welke niet bij een van de zwembonden moeten zijn aangesloten voor het behalen van diploma’s. Daarnaast is er de zwemvereniging en deze vroeg direct weer een lidmaatschap van de KNZB aan, deze aansluiting werd tot op heden geweigerd door de KNZB. De reddingsbrigade als zelfstandige vereniging kreeg per oktober 1996 weer aansluiting bij de KNBRD (inmiddels omgedoopt tot Reddingsbrigades Nederland) zodat op 31 december 1996 de Reddingsbrigade “Het Rooie Paerd” als zelfstandig rechtspersoon weer kon worden opgericht. (De reddingsbrigade was eigenlijk weer terug bij de oprichtingsdatum van 16 februari 1976)

Inmiddels waren er ook al vaste vormen te ontwaren voor een duikvereniging. Na een aantal mislukte pogingen werd op 13 maart 1997, op een openbare vergadering, de knoop doorgehakt en kon, met een lening van de sportvereniging van ¦6000,– ook de afdeling Duikvereniging “Het Rooie Paerd” worden opgestart. De oprichters van deze vereniging zijn naast het hoofdbestuur van de sportvereniging, Brenda van de Meerendonk, Hans Hardy, Lizet van Dam-Jongmans, Frank Schram, Ilse Vermeulen, André Oomen, Jan Schuurmans, Gert-Jan Kavelaars, Meta van Wege, Anita van Tetering, Joost Vermeulen en Roeland de Gast samen met nog tien deelnemers vormde zij tevens de eerste cursisten.

Op 3 juni 1997 kreeg de reddingsbrigade Het Rooie Paerd de officiële status van standplaats voor een Reddingseenheid en daarbij werd de Reddingsvlet uit het Rampenfonds 1953 met het nummer RF 249 officieel aan de Reddingsbrigade overgedragen. Daarmee is tevens het anker voor gehaald voor het varend redden binnen de sportvereniging.

De nieuwe structuur van de vereniging is een open structuur waar mogelijkheden voor nieuwe ontwikkelingen snel en efficiënt kunnen worden opgepakt. Het oprichten van een nieuwe afdeling en nieuwe vormen van sport of sportieve recreatie behoren tot de mogelijkheden. De Sportvereniging Het Rooie Paerd staat open voor nieuwe ontwikkelingen, frisse en heldere ideeën en wil samen met zijn leden groeien en leren hoe het in de toekomst nog beter kan worden. Ik heb natuurlijk een hoop wetenswaardigheden achterwege gelaten. Maar als ik alles zou willen beschrijven heb ik daar inmiddels een heel boek voor nodig, misschien dat we dat nog eens een keer moeten doen, in de toekomst. Tot op heden heb ik mij beperkt tot de belangrijkste data en wat geschiedkundige feiten.

Hans Hardy
Oud voorzitter hoofdbestuur